HARI ini bertarikh 1 September 2008. Semalam penulis bertemu seorang rakan lama yang juga pemerhati politik. Lalu ditanya, apakah perkembangan menarik sedang diperhatikannya sekarang.
Kata si rakan lama itu, kita tunggu 16 September ini.
Jika anda sentiasa mengikuti perkembangan politik negara, anda tentulah amat arif tentang signifikan tarikh 16 September itu. Pada hari itu Angkatan Tentera Malaysia (ATM) akan menyambut ulang tahunnya. Pada tarikh tersebut Malaysia telah dibentuk dengan penggabungan Semenanjung, Singapura, Sabah dan Sarawak, tapi Singapura tidak lama kemudian dikeluarkan dari Malaysia kerana Perdana Menterinya, Lee Kuan Yew mencetuskan banyak kekacauan.
Kalau penulis tidak silap, 16 September juga adalah ulang tahun hari jadi Kuan Yew.
Yang si rakan penulis itu maksudkan bukan Hari ATM atau hari pembentukan Malaysia atau hari jadi Kuan Yew. Ia adalah tarikh yang Ketua Pembangkang di Dewan Rakyat, Datuk Seri Anwar Ibrahim uar-uarkan sebagai tarikh Pakatan Rakyat akan mengambil pentadbiran kerajaan pusat di Putrajaya dan beliau akan menjadi Perdana Menteri menggantikan Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi.
Si rakan itu menambah:`` Kalau tak jadi, seluruh rakyat Malaysia akan ketawa.''
Maka disebabkan tidak mahu diketawakan, Anwar sekarang sedang bekerja keras untuk memujuk dan merayu ahli-ahli Parlimen Barisan Nasional di Sabah dan Sarawak supaya berpaling tadah ke Pakatan Rakyat bagi mencukupan kelayakan untuk menubuhkan kerajaan baru. Pakatan Rakyat memerlukan sekurang-kurangnya 30 orang ahli Parlimen BN berpaling tadah.
Kata Anwar, beliau tidak akan menawarkan `wang' kepada mereka. Jika anda mahu ketawa sebelum 16 September, ketawalah terhadap kebenaran cakap Anwar ini. Ini zaman politik wang. Siapa yang begitu bodoh mahu tolong Anwar tanpa meminta sesuatu. Anwar akan jadi Perdana Menteri kerana pertolongan mereka, tapi apa yang mereka dapat?
Tentulah kita boleh ketawa kerana Anwar bercakap sesuatu yang kurang logik. Apatah lagi jika yang dirayu supaya menyertai Pakatan Rakyat ialah ahli-ahli politik Sabah yang mempunyai rekod melompat parti paling hebat di Malaysia. Bolehkah Anwar memberikan jawatan penting dalam kerajaan kepada setiap ahli Parlimen Sabah yang melompat? Berapa banyak jawatan menteri, timbalan menteri dan lain-lain yang boleh diberikan? Kalau terlalu banyak orang Sabah yang dapat jawatan, apa pula kata Pas dan DAP jika mereka tidak mendapat jawatan-jawatan yang lebih baik?
Ketawalah jika anda merasakan anda sukar mempercayai bahawa Anwar tidak menawarkan sebarang habuan dalam bentuk wang. Ketawalah jika anda telah menyemak rekod politik Anwar dengan teliti dan mendapati bahawa beliau pernah tidak pernah bercakap benar.
Tapi janganlah anda ketawa jika anda yakin bahawa Anwar seorang ahli politik yang pintar dan licik. Tidakkah tarikh 16 September sebagai hari pembentukan Malaysia itu mempunyai tarikannya yang tersendiri? Anwar sebagai bakal Perdana Menteri boleh menjanjikan bulan dan bintang untuk Sabah dan Sarawak termasuk royalti minyak dan gas yang lebih tinggi daripada kadar yang kerajaan persekutuan BN bayar selama ini.
Barangkali, ahli-ahli Parlimen Sabah dan Sarawak diberitahu, ``marilah kita jadikan 16 September hari yang lebih bersejarah untuk Sabah dan Sarawak, bukan sekadar mengenangi kemasukan ke dalam Malaysia.''
Manalah tahu kalau-kalau tarikh 16 September juga akan dijadikan Hari Kebangsaan yang baru bagi menggantikan 31 Ogos.
Maka jika anda tidak mahu ketawa awal pun boleh kerana menyedari bahawa Anwar pintar dan licik. Beliau adalah pakar psikologi yang boleh memutar dan mempengaruhi hati nurani manusia dengan mudah. Lihatlah sajalah betapa isu sumpah laknat telah diputarkannya sehingga menjadi faktor untuk memperoleh kemenangan besar dalam pilihan raya kecil Permatang Pauh. Banyak orang tersilap sangka bahawa isu sumpah itu akan menjatuhkannya. Rupa-rupanya apa yang berlaku adalah sebaliknya.
Tapi penulis sendiri percaya bahawa isu sumpah laknat itu belum selesai. Jangan kita lupa bahawa ada satu lagi tarikh yang lebih signifikan bagi Anwar pada bulan September ini. Pada 10 September akan bermulalah prosiding terhadap Anwar di mahkamah berhubung kes aduan Mohd Saiful.
Dan khabarnya, Jabatan Agama Islam Wilayah Persekutuan (JAWI) juga sedang mengatur sesuatu langkah perundangan berikutan laporan qazaf (memfitnah) yang Anwar buat terhadap Saiful. Menurut aduan Anwar, Saiful telah memfitnahnya dan Saiful mestilah membuktikan tuduhan liwat dengan menepati hukum syarak dengan menampilkan empat saksi dari kalangan orang-orang beriman (lihat bahan bacaan rujukan).
Difahamkan siasatan JAWI mendapati sukar untuk Saiful menampilkan empat saksi bagi memperkuatkan hujahnya terhadap Anwar. Dalam masa yang sama, adalah satu perkara yang tidak adil untuk memutuskan bahawa Saiful telah berbohong semata-mata kerana tidak dapat menampilkan empat saksi. Maka undang-undang syariah akan diketawakan jika tuduhan Saiful ditolak dengan begitu mudah sedangkan undang-undang jenayah sivil akan menjalankan prosiding terhadap Anwar sekalipun tanpa empat saksi.
Maka jalan yang terbaik yang dibenarkan oleh syariat ialah dengan mengadakan sumpah laknat oleh kedua-dua pihak. Sekalipun Saiful telah melakukan sumpah tersebut baru-baru ini, beliau akan dipanggil sekali lagi untuk berhadapan dengan Anwar yang juga dikehendakki melakukan sumpah yang sama.
Ertinya, JAWI akan menutup kes ini dengan menyerahkan kes ini kepada ketentuan Allah s.w.t melalui sumpah mubahalah kedua-dua pihak yang terlibat. Inilah langkah yang terbaik (lihat rujukan hukum-hakam). Soal sama ada kes mereka akan dibicarakan di mahkamah jenayah sivil adalah perkara yang sama sekali berasingan.
Nampaknya Anwar tidak mempunyai jalan untuk mengelakkan daripada bersumpah laknat (muhabalah). Dari sudut politik beliau telah berjaya mengelak, tapi dari sudut syariat beliau tidak mempunyai jalan lain. Apatah lagi yang telah membuat aduan qazaf itu ialah beliau sendiri, bukan orang lain. - malaysiaaktif.com
Bashir Ahmad
1 September 2008
No comments:
Post a Comment