Basir Ahmad
28 Mei 2008
BERDASARKAN ucapan Pak Lah yang dibacakan oleh Datuk Seri Mohd Najib ketika merasmikan Sidang Kemuncak Media Asia di ibu negara semalam, kelihatan beberapa undang-undang yang dikatakan menyekat kebebasan bersuara akan terus kekal. Setidak-tidaknya selama Pak Lah dan Najib menerajui kepimpinan negara.
Antara undang-undang yang dilabel menyekat kebebasan ialah Akta Hasutan, Akta Percetakan dan Penerbitan, Akta Rahsia Rasmi dan Akta Keselamatan Dalam Negeri. Pihak yang menentang undang-undang ini adalah parti-parti dalam kumpulan Pakatan Rakyat dan NGO-NGO yang berada di bawah pengaruhnya.
Ucapan Pak Lah mengenai kebebasan bersuara jelas mencerminkan pendirian tegas beliau.
``Kebebasan bersuara tidak boleh dijadikan alasan untuk merosakkan reputasi dan harga diri seseorang atau menghina agama lain termasuk agama Islam.
``Kebebasan bersuara sememangnya adalah hak asasi tetapi ia bukanlah sesuatu yang mutlak atau boleh dilakukan tanpa kawalan.
“Masyarakat yang sangat menyayangi kebebasan di dunia ini pun pasti tahu bahawa tidak ada satu bentuk kebebasan tanpa had termasuk juga kebebasan untuk bersuara.
``Setiap negara termasuk Malaysia memerlukan undang-undang untuk melindungi rakyatnya daripada sebarang dakwaan berunsur fitnah dan mempertahankan institusi terasnya daripada kenyataan berbentuk hasutan.
“Saya tidak melihat undang-undang seperti ini (bertujuan melindungi rakyat dan institusi teras) sebagai membendung kebebasan, malah penting bagi memastikan masyarakat kita bergerak sihat,” katanya.
Sebenarnya kalangan yang menuntut penghapusan undang-undang yang mengawal kebebasan bersuara ini hanyalah mahukan kebebasan sepenuhnya untuk mengkritik kerajaan dalam apa jua perkara sekalipun amat sensitif dan boleh menimbulkan ketegangan antara kaum dan agama. Niat mereka hanyalah untuk menjatuhkan kerajaan yang ada.
Hujah-hujah mereka mengenai kebebasan bersuara sangat memikat generasi baru yang membesar dalam suasana yang sangat berbeza daripada generasi ibu bapa mereka. Jika ibu bapa mereka pernah merasai kesengsaraan pada zaman ancaman komunis, mereka tidak. Jika ibu bapa mereka pernah merasai kepahitan di bawah penjajahan British dan Jepun, mereka tidak. Sebilangan besar mereka tidak tahu apa yang terjadi pada 13 Mei 1969, apatah lagi zaman Bintang Tiga berkuasa selepas pengunduran tentera Jepun.
Sebilangan generasi baru ini, termasuk para pelajar institut pengajian tinggi, tidak lagi membaca surat khabar. Media mereka adalah internet yang menjadi medan blogger untuk menghidangkan tulisan-tulisan bebas yang sama sekali berbeza dengan surat khabar tradisional di negara ini. Kebebasan dalam internet inilah yang menjadi acuan kebebasan bersuara mereka.
Kebebasan dalam internet ini jugalah yang digunakan sepenuhnya oleh parti-parti pembangkang untuk menghentam kerajaan yang akhirnya sedikit sebanyak turut menghasilkan keputusan Pilihan Raya Umum 2008.
Apabila dua orang penulis blog ditahan dan dihadapkan ke mahkamah atas tuduhan melanggari Akta Hasutan, kalangan antikerajaan mengambil kesempatan untuk mempertahankan mereka dan mengkritik undang-undang ini. Salah seorang, Raja Petra Kamaruddin kini diangkat sebagai wira kebebasan. Suara-suara yang mempertahankan Raja Petra begitu lantang seolah-olah beliau sudah didapati bersalah, sedangkan perbicaraan belum pun bermula.
Anehnya kalangan ini juga memperjuangkan kedaulatan undang-undang dan badan kehakiman. Dalam masa yang sama mereka mengadakan perbicaraan melalui media internet. Pemimpin-pemimpin kerajaan Barisan Nasional dibicarakan melalui media internet dengan tuduhan-tuduhan yang amat berat. Ini tidak pernah berlaku dalam media tradisional.
Inilah bentuk kebebasan yang mereka suarakan, iaitu kebebasan yang memihak kepada diri mereka. Mereka mahukan kebebasan dan keadilan untuk bersuara tanpa memikirkan kebebasan dan keadilan kepada pihak-pihak lain yang menjadi sasaran suara mereka.
Pak Lah sendiri telah menjadi sasaran serangan paling berbisa dan mengaibkan dalam media internet. Mereka ini sepatutnya memberi tabik kepada Pak Lah kerana beliau tidak bertindak balas . Malah pada zaman Pak Lah rakyat boleh melihat betapa beberapa akhbar sudah berani menyentuh tentang agama dan kaum yang selama ini menjadi larangan.
Malah ramai juga yang berpendapat bahawa Pak Lah terlalu memberikan kebebasan untuk bersuara berbanding Tunku Abdul Rahman, Tun Abdul Razak, Tun Hussein Onn dan Tun Dr. Mahathir. Beberapa akhbar berbahasa Inggeris semakin berani menyentuh dan membincangkan isu-isu yang selama ini dianggap sangat sensitif.
Kalangan yang menuntut kebebasan bersuara ini menjadikan Amerika Syarikat dan Britain model mereka. Mereka tidak menyedari bahawa demokrasi dan kebebasan yang dikembangkan oleh dua negara itu mempunyai agenda tersembunyi untuk kepentingan diri mereka. Malah dua negara itu juga telah mebelakangkan kebebasan dengan menggunakan kekuatan tentera untuk melanggar Afghanistan, Iraq serta menyokong rejim Israel untuk menguasai rantau Asia Barat yang kaya dengan hasil minyak.
Dua negara itu juga menjadikan Islam sebagai sasaran serangan ideologi, sebagaimana komunis menjadi musuh mereka satu masa dulu. Kebebasan yang Amerika dan Britain anjurkan inilah yang menjadi ikutan kalangan yang menuntut kebebasan bersuara di Malaysia sekarang. Antara yang menyokong kuat tuntutan ini ialah beberapa pemimpin Pas yang terikut-ikut dengan rentak Datuk Seri Anwar Ibrahim. Mereka menghadapi krisis keyakinan diri dan merelakan Anwar mempengaruhi hala tuju politik mereka atas nama Pakatan Rakyat.
Sebenarnya soal kebebasan bersuara yang mutlak telah menjadi kritikan di forum-forum antarabangsa anjuran World Association of Newspapers (Persatuan Surat Khabar Dunia). Semakin ramai wartawan dunia Barat yang menyuarakan kebimbangan mereka tentang kebebasan akhbar yang keterlaluan sehingga melanggar kebebasan individu, masyarakat dan negara. - malaysiaaktif.com
Goblok: Bagus la sekurang-kurang adal sedikit kawalan ...
Thursday, May 29, 2008
Wednesday, May 28, 2008
Apalah sangat kehilangan Pulau Batu Putih
NAMPAKNYA isu hak milik Pulau Batu Putih akan terus diperkatakan dalam tempoh masa lama. Siapa yang tidak sedih, kecuali mereka yang tidak patriotik sahaja.
Buat seketika ini ramai yang menyuarakan kebimbangan mereka tentang nasib yang sama akan berlaku ke atas pulau-pulau lain yang asalnya memang milik Malaysia, termasuk Pulau Pisang yang turut menempatkan satu lagi rumah api Singapura.
Diharapkan semua pihak tidak sekadar prihatin bermusim. Jangan seperti keluarnya berita ular sawa telan manusia di Johor suatu masa dulu, maka setiap hari akhbar menyiarkan begitu banyak ular yang muncul di sana sini. Sampai letih anggota-anggota bomba dan penyelamat menangkap ular sawa yang dilaporkan oleh orang ramai.
Pengajaran yang paling besar daripada keputusan ICJ itu ialah kita perlu berhati-hati dengan negara-negara jiran kita. Kita perlu menjalin hubungan baik, tetapi jangan sampai melakukan perkara-perkara yang akhirnya menyebabkan kita sesal kemudian tidak berguna.
Saya masih ingat ketika baru memegang jawatan Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi ada berkata bahawa (lebih kurang ayatnya) bahawa ``lebih baik kita rapat dengan jiran yang dekat daripada sahabat karib yang jauh.''
Saya kira apa yang diucapkan itu menjadi salah satu prinsip hubungan luar Malaysia. Saya cuma ingin menokok sedikit kewaspadaan. Tengoklah juga siapa jiran kita. Buat baik berpada-pada, buat jahat jangan sekali.
Jika difikirkan secara mendalam, apalah sangat Pulau Batu Putih itu kerana Singapura itu sendiri suatu masa dulu adalah milik kesultanan Johor. Kemudian ia diserahkan kepada penjajah Inggeris. Selepas menyertai Malaysia, dikeluarkan pula untuk menjadi sebuah negara asing yang merdeka.
Kemudian tidak cukup dengan bekalan air yang dijual dengan harga murah di bawah perjanjian `selagi ada bumi dan matahari,' pasir di perairan Johor disedut untuk dieksport ke Singapura. Siapa yang mengizinkan pasir itu disedut ke Singapura? Oleh kerana pasir itu boleh dikategorikan sebagai tanah, maka tanah di Johor semakin berkurangan. Sebaliknya pasir itu digunakan untuk membesarkan tanah Singapura melalui penambakan.
Sekarang secara rasmi rasmi Johor tidak lagi membenarkan penjualan pasir kepada Singapura. Dan Indonesia juga melarang eksport pasir kepada negara republik itu. Khabarnya agen-agen pembeli pasir Singapura sedang menawarkan harga yang sangat lumayan kepada sesiapa yang boleh membekalkan pasir kepada negara itu. Secara rasmi tiada siapa yang akan menjual pasir kepada Singapura, tapi secara tersembunyi manalah kita tahu. Jika kerajaan Johor tidak berwaspada, pasti ada petualang yang sanggup menjual pasir kepada Singapura kerana dikelabui dengan duit. Lazimnya mereka yang melakukan ini adalah orang-orang yang sudah kaya raya. Bukan orang miskin seperti nelayan dan petani.
Disebabkan duitlah manusia sanggup menggadai maruah dan kedaulatan.
Cuba kita jawab pertanyaan ini. Berapa banyakkah hartanah di Johor, khususnya di Johor Bahru yang dimiliki oleh rakyat Singapura? Membeli rumah juga bererti membeli dengan tanahnya sekali. Kita tidak lagi melarang orang asing untuk membeli hartanah di Malaysia. Siapa ada duit boleh membeli, tidak kira orang asing. Suatu masa dulu ada sekatan, tapi sekatan itu telah dihapuskan oleh kerajaan beberapa tahun lalu.
Memang kita memerlukan kemasukan wang asing untuk memperkukuh ekonomi dan mengkayakan negara kita. Tapi kita perlu berwaspada dan mesti ada had dan kawalan.
Sebab itulah ada kebimbangan terhadap rancangan Iskandar Malaysia yang dulu dikenali dengan nama Wilayah Pembangunan Iskandar. Namanya mungkin terus kekal sebagai Islandar Malaysia, tapi apa gunanya jika majoriti hartanah terlepas kepada orang asing. Yang tinggal sebagai hak Malaysia hanyalah bangunan-bangunan dan tanah milik kerajaan, sama ada kerajaan negeri atau persekutuan.
Kita juga tidak boleh menyekat orang-orang asing daripada membeli saham syarikat yang diapungkan di Bursa Saham Malaysia. Tapi bolehkah kita membiarkan mereka membeli saham dan menguasai syarikat-syarikat yang strategik? Mungkin ini telah pun berlaku.
Suatu masa dulu kita terpaksa melakukan `pembelian saham waktu subuh di London' untuk mendapatkan balik syarikat perladangan British yang terbesar di Malaysia. Ladang adalah tanah. Jika orang asing memiliki sejumlah besar ladang kita, ertinya mereka juga memiliki tanah kita. Sekarang harga minyak sawit tengah melambung. Khabarnya banyak wang dari Singapura yang disediakan untuk membeli dan membuka ladang di Malaysia.
Moral kepada tulisan saya ini ialah kita kena berfikir secara strategik dalam menyekat kejatuhan tanah hak milik kita kepada orang asing, sekalipun kepada jiran. Kita mesti sangat cemburu mengenai apa jua pemilikan hartanah dan tanah di negara kita. Jangan hanya memikirkan keuntungan dalam jangka pendek atau sederhana, tapi anak cucu kita akan menanggung akibatnya dalam jangka panjang.
Modal boleh dipinjam. Teknologi boleh dipelajari. Tenaga buruh boleh diimport. Tapi jika tanah sudah tergadai dan terjual, amat sukar untuk direbut kembali.
Peristiwa seumpama Pulau Batu Putih mungkin tidak berlaku lagi, kecuali jika kita begitu bodoh untuk tidak mengambil apa-apa pengajaran daripadanya. Tapi ingatlah bahawa tanah boleh terlepas dengan pelbagai cara lain. Penjualan pasir, pemilikan hartanah yang tidak dikawal dan pemilikan syarikat perladangan.
(Dipetik dari www.malaysiaaktif.com/surat Pembaca)
Goblok: terfikir juga tapi apakan daya...
Buat seketika ini ramai yang menyuarakan kebimbangan mereka tentang nasib yang sama akan berlaku ke atas pulau-pulau lain yang asalnya memang milik Malaysia, termasuk Pulau Pisang yang turut menempatkan satu lagi rumah api Singapura.
Diharapkan semua pihak tidak sekadar prihatin bermusim. Jangan seperti keluarnya berita ular sawa telan manusia di Johor suatu masa dulu, maka setiap hari akhbar menyiarkan begitu banyak ular yang muncul di sana sini. Sampai letih anggota-anggota bomba dan penyelamat menangkap ular sawa yang dilaporkan oleh orang ramai.
Pengajaran yang paling besar daripada keputusan ICJ itu ialah kita perlu berhati-hati dengan negara-negara jiran kita. Kita perlu menjalin hubungan baik, tetapi jangan sampai melakukan perkara-perkara yang akhirnya menyebabkan kita sesal kemudian tidak berguna.
Saya masih ingat ketika baru memegang jawatan Perdana Menteri, Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi ada berkata bahawa (lebih kurang ayatnya) bahawa ``lebih baik kita rapat dengan jiran yang dekat daripada sahabat karib yang jauh.''
Saya kira apa yang diucapkan itu menjadi salah satu prinsip hubungan luar Malaysia. Saya cuma ingin menokok sedikit kewaspadaan. Tengoklah juga siapa jiran kita. Buat baik berpada-pada, buat jahat jangan sekali.
Jika difikirkan secara mendalam, apalah sangat Pulau Batu Putih itu kerana Singapura itu sendiri suatu masa dulu adalah milik kesultanan Johor. Kemudian ia diserahkan kepada penjajah Inggeris. Selepas menyertai Malaysia, dikeluarkan pula untuk menjadi sebuah negara asing yang merdeka.
Kemudian tidak cukup dengan bekalan air yang dijual dengan harga murah di bawah perjanjian `selagi ada bumi dan matahari,' pasir di perairan Johor disedut untuk dieksport ke Singapura. Siapa yang mengizinkan pasir itu disedut ke Singapura? Oleh kerana pasir itu boleh dikategorikan sebagai tanah, maka tanah di Johor semakin berkurangan. Sebaliknya pasir itu digunakan untuk membesarkan tanah Singapura melalui penambakan.
Sekarang secara rasmi rasmi Johor tidak lagi membenarkan penjualan pasir kepada Singapura. Dan Indonesia juga melarang eksport pasir kepada negara republik itu. Khabarnya agen-agen pembeli pasir Singapura sedang menawarkan harga yang sangat lumayan kepada sesiapa yang boleh membekalkan pasir kepada negara itu. Secara rasmi tiada siapa yang akan menjual pasir kepada Singapura, tapi secara tersembunyi manalah kita tahu. Jika kerajaan Johor tidak berwaspada, pasti ada petualang yang sanggup menjual pasir kepada Singapura kerana dikelabui dengan duit. Lazimnya mereka yang melakukan ini adalah orang-orang yang sudah kaya raya. Bukan orang miskin seperti nelayan dan petani.
Disebabkan duitlah manusia sanggup menggadai maruah dan kedaulatan.
Cuba kita jawab pertanyaan ini. Berapa banyakkah hartanah di Johor, khususnya di Johor Bahru yang dimiliki oleh rakyat Singapura? Membeli rumah juga bererti membeli dengan tanahnya sekali. Kita tidak lagi melarang orang asing untuk membeli hartanah di Malaysia. Siapa ada duit boleh membeli, tidak kira orang asing. Suatu masa dulu ada sekatan, tapi sekatan itu telah dihapuskan oleh kerajaan beberapa tahun lalu.
Memang kita memerlukan kemasukan wang asing untuk memperkukuh ekonomi dan mengkayakan negara kita. Tapi kita perlu berwaspada dan mesti ada had dan kawalan.
Sebab itulah ada kebimbangan terhadap rancangan Iskandar Malaysia yang dulu dikenali dengan nama Wilayah Pembangunan Iskandar. Namanya mungkin terus kekal sebagai Islandar Malaysia, tapi apa gunanya jika majoriti hartanah terlepas kepada orang asing. Yang tinggal sebagai hak Malaysia hanyalah bangunan-bangunan dan tanah milik kerajaan, sama ada kerajaan negeri atau persekutuan.
Kita juga tidak boleh menyekat orang-orang asing daripada membeli saham syarikat yang diapungkan di Bursa Saham Malaysia. Tapi bolehkah kita membiarkan mereka membeli saham dan menguasai syarikat-syarikat yang strategik? Mungkin ini telah pun berlaku.
Suatu masa dulu kita terpaksa melakukan `pembelian saham waktu subuh di London' untuk mendapatkan balik syarikat perladangan British yang terbesar di Malaysia. Ladang adalah tanah. Jika orang asing memiliki sejumlah besar ladang kita, ertinya mereka juga memiliki tanah kita. Sekarang harga minyak sawit tengah melambung. Khabarnya banyak wang dari Singapura yang disediakan untuk membeli dan membuka ladang di Malaysia.
Moral kepada tulisan saya ini ialah kita kena berfikir secara strategik dalam menyekat kejatuhan tanah hak milik kita kepada orang asing, sekalipun kepada jiran. Kita mesti sangat cemburu mengenai apa jua pemilikan hartanah dan tanah di negara kita. Jangan hanya memikirkan keuntungan dalam jangka pendek atau sederhana, tapi anak cucu kita akan menanggung akibatnya dalam jangka panjang.
Modal boleh dipinjam. Teknologi boleh dipelajari. Tenaga buruh boleh diimport. Tapi jika tanah sudah tergadai dan terjual, amat sukar untuk direbut kembali.
Peristiwa seumpama Pulau Batu Putih mungkin tidak berlaku lagi, kecuali jika kita begitu bodoh untuk tidak mengambil apa-apa pengajaran daripadanya. Tapi ingatlah bahawa tanah boleh terlepas dengan pelbagai cara lain. Penjualan pasir, pemilikan hartanah yang tidak dikawal dan pemilikan syarikat perladangan.
(Dipetik dari www.malaysiaaktif.com/surat Pembaca)
Goblok: terfikir juga tapi apakan daya...
Monday, May 26, 2008
Batu Puteh Milik Singapura tetapi...
Berita Harian
26 Mei 2008
(Petikan)
Malaysia pecah monopoli Singapura
Oleh Khirul Bahri Basaruddin
Keputusan ICJ beri hak kedaulatan Batuan Tengah jejas perancangan Kota Singa
.........
Singapura mungkin boleh mendabik dada kini mereka memiliki sepenuhnya Batu Puteh, tetapi pada masa sama terpaksa menelan kepahitan kerana segala perancangan untuk menjadi jaguh di kawasan perairan itu terbantut serta perlu berfikir dua kali sebelum melakukan sesuatu ke atas kawasan perairan bersempadan Batuan Tengah.
......
Coretan Goblok:
Keputusan yang telah diberikan oleh Mahkamah Keadilan (ICJ) patut di terima oleh semua pihak dengan hati terbuka. Mungkin ada Hikmah disebalik keputusan ini. ini kerana pihak Singapura tidak boleh berdapik dada dan gembira mereka juga perlu akur bahawa Malaysia mempunyak hak keatas kedaulatan Batuan Tengah (Middle Rock).
26 Mei 2008
(Petikan)
Malaysia pecah monopoli Singapura
Oleh Khirul Bahri Basaruddin
Keputusan ICJ beri hak kedaulatan Batuan Tengah jejas perancangan Kota Singa
.........
Singapura mungkin boleh mendabik dada kini mereka memiliki sepenuhnya Batu Puteh, tetapi pada masa sama terpaksa menelan kepahitan kerana segala perancangan untuk menjadi jaguh di kawasan perairan itu terbantut serta perlu berfikir dua kali sebelum melakukan sesuatu ke atas kawasan perairan bersempadan Batuan Tengah.
......
Coretan Goblok:
Keputusan yang telah diberikan oleh Mahkamah Keadilan (ICJ) patut di terima oleh semua pihak dengan hati terbuka. Mungkin ada Hikmah disebalik keputusan ini. ini kerana pihak Singapura tidak boleh berdapik dada dan gembira mereka juga perlu akur bahawa Malaysia mempunyak hak keatas kedaulatan Batuan Tengah (Middle Rock).
Friday, May 23, 2008
Batu Puteh milik siapa?
HARI ini Mahkamah Keadilan Antarabangsa (ICJ) akan mengumumkan satu lagi keputusan yang bakal dicatatkan dalam sejarah perundangan maritim antarabangsa berhubung siapakah pemilik mutlak Pulau Batu Puteh serta dua lagi bentuk maritim iaitu South Ledge dan Middle Rock.
Goblok: walau apa keputusan kita patut menerima keputusan yang akan datang dengan hati terbuka kerana kita tahu bahawa kerajaan Malaysia telah bertungkus lumus untuk memberi hujah dalam perbicaraan .
Tuesday, May 20, 2008
Dulu Tunku keluar UMNO kerana Mahathir
Bashir Ahmad
19 Mei 2008
SEORANG rakan menghantar mesej SMS kepada saya berbunyi:``Kasihan Tun...''
Lima belas minit kemudian, seorang lagi rakan menelefon dan bercakap tentang Tun Mahathir Mohammad yang baru sahaja mengumumkan keluar daripada UMNO tengah hari ini.
Kata Tun, beliau hanya akan kembali ke UMNO selepas Pak Lah berundur daripada jawatan pemimpin parti dan kerajaan. Betapa marahnya Tun kepada Pak Lah.
Kepada si rakan yang menelefon saya, diceritakan betapa penulis ini teringat kepada ramalan seorang rakan yang dibuat pada Disember 1990, beberapa hari selepas kematian Almarhum Tunku Abdul Rahman. Ketika itu kami sedang bercerita mengenai Tunku dan sejarah politiknya.
Turut dibangkitkan tentang Tunku yang boleh dianggap sebagai salah seorang pengasas UMNO, tapi Almarhum meninggal dunia semasa tidak lagi menjadi ahli UMNO.
Almarhum meletakkan jawatan selepas peristiwa 13 Mei 1969 atas desakan dari dalaman parti. Antara yang mendesak ialah Dr. Mahathir Mohamad yang telah menulis sepucuk surat meminta Tunku meletakkan jawatan kerana bertanggung jawab terhadap banyak kepincangan yang berlaku, yang sedikit sebanyak menjadi punca peristiwa 13 Mei.
Ekoran tindakannya, Mahathir dipecat daripada UMNO pada 26 September 1969. Semasa dalam buangan, Mahathir nyaris-nyaris menyertai Pas tapi atas pujukan beberapa orang rakan beliau membatalkan niatnya. Antara mereka yang kuat memujuknya ialah Tan Sri Hussin Ahmad dan Allahyaraham Datuk Harun Idris.
Mahathir menyertai semula UMNO pada 1972 pada zaman Tun Abdul Razak menjadi Perdana Menteri dan presiden parti itu.
Apabila Mahathir menjadi Perdana Menteri, tiba pula giliran Tunku menjadi pengkritik kuatnya. Tunku yang kemudiannya memiliki The Star turut menjadikan akhbar itu sebagai suara mengkritik Mahathir. Akibatnya Mahathir mengharamkan The Star seketika pada 1987. Tindakan itu menyebabkan perpecahan dalam UMNO sehingga akhirnya parti itu diharamkan.
Ekorannya Tunku dan seorang lagi bekas Perdana Menteri, Tun Hussein Onn cuba menubuhkan parti UMNO Malaysia. Bagaimanapun Mahathir berjaya menghalang dan menubuhkan UMNO baru. Kalangan ahli-ahli UMNO yang menentang Mahathir menubuhkan pula parti Semangat 46 yang diketuai Tengku Razaleih Hamzah. Almarhum Tunku turut menyertai Semangat 46 hingga ke akhir hayatnya.
Begitulah sejarah hubungan Tunku dan Mahathir, menurut si rakan penulis itu. Beliau menambah dengan meramalkan bahawa apa yang berlaku kepada Tunku juga akan berlaku kepada Mahathir kemudian kelak.
Begitu hukum alam. Apa yang dialami oleh Tun Mahathir pada hari ini mempunyai sedikit persamaan dengan apa yang berlaku ke atas Tunku. Mahathir mengkritik dan meminta Pak Lah meletakkan jawatan. Disebabkan Pak Lah masih berada di jawatan Perdana Menteri, Tun Mahathir terpaksa memilih jalan keluar daripada UMNO sebagai langkah politik seterusnya untuk menjatuhkan Pak Lah.
Tunku pada tahun-tahun terakhir hayatnya juga menjadi penentang utama Mahathir yang tidak berundur sehinggalah akhirnya beliau sendiri yang membuat keputusan untuk bersara. Beliau memilih Pak Lah sebagai pengganti, dan akhirnya beliau pula yang menjadi pengkritik utama Pak Lah.
Apa yang berlaku ternyata mengeruhkan lagi keadaan. Apakah UMNO boleh bertahan sebagai parti utama orang Melayu selepas gelora demi gelora yang berlaku? - malaysiaaktif.com
19 Mei 2008
SEORANG rakan menghantar mesej SMS kepada saya berbunyi:``Kasihan Tun...''
Lima belas minit kemudian, seorang lagi rakan menelefon dan bercakap tentang Tun Mahathir Mohammad yang baru sahaja mengumumkan keluar daripada UMNO tengah hari ini.
Kata Tun, beliau hanya akan kembali ke UMNO selepas Pak Lah berundur daripada jawatan pemimpin parti dan kerajaan. Betapa marahnya Tun kepada Pak Lah.
Kepada si rakan yang menelefon saya, diceritakan betapa penulis ini teringat kepada ramalan seorang rakan yang dibuat pada Disember 1990, beberapa hari selepas kematian Almarhum Tunku Abdul Rahman. Ketika itu kami sedang bercerita mengenai Tunku dan sejarah politiknya.
Turut dibangkitkan tentang Tunku yang boleh dianggap sebagai salah seorang pengasas UMNO, tapi Almarhum meninggal dunia semasa tidak lagi menjadi ahli UMNO.
Almarhum meletakkan jawatan selepas peristiwa 13 Mei 1969 atas desakan dari dalaman parti. Antara yang mendesak ialah Dr. Mahathir Mohamad yang telah menulis sepucuk surat meminta Tunku meletakkan jawatan kerana bertanggung jawab terhadap banyak kepincangan yang berlaku, yang sedikit sebanyak menjadi punca peristiwa 13 Mei.
Ekoran tindakannya, Mahathir dipecat daripada UMNO pada 26 September 1969. Semasa dalam buangan, Mahathir nyaris-nyaris menyertai Pas tapi atas pujukan beberapa orang rakan beliau membatalkan niatnya. Antara mereka yang kuat memujuknya ialah Tan Sri Hussin Ahmad dan Allahyaraham Datuk Harun Idris.
Mahathir menyertai semula UMNO pada 1972 pada zaman Tun Abdul Razak menjadi Perdana Menteri dan presiden parti itu.
Apabila Mahathir menjadi Perdana Menteri, tiba pula giliran Tunku menjadi pengkritik kuatnya. Tunku yang kemudiannya memiliki The Star turut menjadikan akhbar itu sebagai suara mengkritik Mahathir. Akibatnya Mahathir mengharamkan The Star seketika pada 1987. Tindakan itu menyebabkan perpecahan dalam UMNO sehingga akhirnya parti itu diharamkan.
Ekorannya Tunku dan seorang lagi bekas Perdana Menteri, Tun Hussein Onn cuba menubuhkan parti UMNO Malaysia. Bagaimanapun Mahathir berjaya menghalang dan menubuhkan UMNO baru. Kalangan ahli-ahli UMNO yang menentang Mahathir menubuhkan pula parti Semangat 46 yang diketuai Tengku Razaleih Hamzah. Almarhum Tunku turut menyertai Semangat 46 hingga ke akhir hayatnya.
Begitulah sejarah hubungan Tunku dan Mahathir, menurut si rakan penulis itu. Beliau menambah dengan meramalkan bahawa apa yang berlaku kepada Tunku juga akan berlaku kepada Mahathir kemudian kelak.
Begitu hukum alam. Apa yang dialami oleh Tun Mahathir pada hari ini mempunyai sedikit persamaan dengan apa yang berlaku ke atas Tunku. Mahathir mengkritik dan meminta Pak Lah meletakkan jawatan. Disebabkan Pak Lah masih berada di jawatan Perdana Menteri, Tun Mahathir terpaksa memilih jalan keluar daripada UMNO sebagai langkah politik seterusnya untuk menjatuhkan Pak Lah.
Tunku pada tahun-tahun terakhir hayatnya juga menjadi penentang utama Mahathir yang tidak berundur sehinggalah akhirnya beliau sendiri yang membuat keputusan untuk bersara. Beliau memilih Pak Lah sebagai pengganti, dan akhirnya beliau pula yang menjadi pengkritik utama Pak Lah.
Apa yang berlaku ternyata mengeruhkan lagi keadaan. Apakah UMNO boleh bertahan sebagai parti utama orang Melayu selepas gelora demi gelora yang berlaku? - malaysiaaktif.com
Goblok: wajarkah Che Det buat keputusan macam ni??
Thursday, May 15, 2008
BPR kena siasat pendedahan YB Rahman
Bashir Ahmad
14 Mei 2008
ADA dua perkara yang sangat menarik berlaku di Parlimen semalam.
Pertama Datuk Seri Mohd Najib Tun Abdul Razak menjawab segala tuduhan yang dilemparkan terhadapnya sekian lama. Tuduhan berhubung komisen pembelian kapal selam Scorpene; tuduhan komisen pembelian jet Sukhoi dan tuduhan kononnya Timbalan Perdana Menteri itu terlibat dalam pembunuhan Altantuya yang kesnya masih dalam perbicaraan.
Najib mengambil kesempatan untuk menjawab dengan panjang lebar di Dewan Rakyat kerana tuduhan-tuduhan itu dibangkitkan oleh pembangkang semasa perbahasan titah diraja. Semua orang tahu bahawa tuduhan-tuduhan tersebut turut dijadikan modal pembangkang untuk menyerang BN semasa pilihan raya lalu, dan dalam pilihan raya Machap dan Ijok sebelumnya.
Selepas pilihan raya umum, serangan terhadap Najib berhubung tuduhan-tuduhan tersebut telah ditingkatkan dalam blog-blog yang propembangkang. Kelihatan seperti agenda mereka ialah untuk membunuh kewibawaan bakal Perdana Menteri itu selepas mereka berjaya melumpukan karakter Pak Lah.
Di kalangan para pemimpin pembangkang, semua arif siapa yang paling kerap dan lantang menggunakan tuduhan-tuduhan ini untuk menyerang Najib, UMNO dan BN.
Najib agak konsisten dalam jawapannya berhubung tuduhan-tuduhan ini. Misalnya beliau enggan mengulas panjang tuduhan berhubung Altantuya kerana katanya kes berkaitan masih dalam perbicaraan.
Oleh kerana Najib telah membuat penjelasan, maka tuduhan-tuduhan itu tidak boleh diulangi. Apatah lagi jika dibuat di luar Parlimen, sama ada dalam blog atau di pentas ceramah. Najib perlu mengambil tindakan saman malu terhadap mereka yang mengulangi tuduhan terhadapnya. Jika tidak, umum akan terus beranggapan bahawa tuduhan-tuduhan itu berasas.
Percayalah bahawa pembangkang tidak akan menerima jawapan dan penafian Najib kerana mereka akan menanggung kerugian besar dari segi politik kerana membuat tuduhan palsu atau memfitnah.
Perkara kedua yang lebih menarik ialah pendedahan Ahli Parlimen Kota Belud, Datuk Abdul Rahman Dahlan bahawa beliau menerima tawaran wang yang sangat besar supaya berpaling tadah dan melompat ke kem pembangkang.
Katanya, nilai yang ditawarkan membolehkan ``hidup senang-lenang tiga generasi." Ini membuatkan kita mencongak angka dalam ringgit Malaysia. RM3 juta atau lebih lagi? Katakan RM3 juta. Jika Pakatan Rakyat perlukan sekurang-kurangnya 30 orang Ahli Parlimen BN untuk membentuk kerajaan, bermakna pihak yang membuat tawaran perlu menyediakan kira-kira RM90 juta (RM3 juta x 30).
Jumlah tersebut adalah sangat besar. Dari mana wang itu diperoleh? Adakah daripada sumber kewangan dalam negeri atau daripada luar negara? Jika daripada luar negara, bermakna pihak yang membuat tawaran sudah `dibeli' oleh kuasa luar. Bagaimana kerajaan yang mahu dibentuk itu dapat berfungsi secara bebas dan berdaulat sedangkan ia berada dalam kocek kuasa luar? Ini satu kerja sabotaj yang boleh mengancam kestabilan dan keselamatan negara kita.
Siapakah petualang di belakang kerja jahanam yang boleh menggadai negara ini? Tanpa menyebut nama, semua orang boleh membuat andaian.
Jika benar bagai dikata, apa yang berlaku adalah juga satu kes rasuah paling serius yang tidak boleh dimaafkan. Badan Pencegah Rasuah mestilah menyiasat dan mengambil tindakan. Menurut Abdul Rahman ketika membuat pendedahan kepada wartawan di lobi Parlimen, beliau kenal siapa yang membuat tawaran. - malaysiaaktif.com
14 Mei 2008
ADA dua perkara yang sangat menarik berlaku di Parlimen semalam.
Pertama Datuk Seri Mohd Najib Tun Abdul Razak menjawab segala tuduhan yang dilemparkan terhadapnya sekian lama. Tuduhan berhubung komisen pembelian kapal selam Scorpene; tuduhan komisen pembelian jet Sukhoi dan tuduhan kononnya Timbalan Perdana Menteri itu terlibat dalam pembunuhan Altantuya yang kesnya masih dalam perbicaraan.
Najib mengambil kesempatan untuk menjawab dengan panjang lebar di Dewan Rakyat kerana tuduhan-tuduhan itu dibangkitkan oleh pembangkang semasa perbahasan titah diraja. Semua orang tahu bahawa tuduhan-tuduhan tersebut turut dijadikan modal pembangkang untuk menyerang BN semasa pilihan raya lalu, dan dalam pilihan raya Machap dan Ijok sebelumnya.
Selepas pilihan raya umum, serangan terhadap Najib berhubung tuduhan-tuduhan tersebut telah ditingkatkan dalam blog-blog yang propembangkang. Kelihatan seperti agenda mereka ialah untuk membunuh kewibawaan bakal Perdana Menteri itu selepas mereka berjaya melumpukan karakter Pak Lah.
Di kalangan para pemimpin pembangkang, semua arif siapa yang paling kerap dan lantang menggunakan tuduhan-tuduhan ini untuk menyerang Najib, UMNO dan BN.
Najib agak konsisten dalam jawapannya berhubung tuduhan-tuduhan ini. Misalnya beliau enggan mengulas panjang tuduhan berhubung Altantuya kerana katanya kes berkaitan masih dalam perbicaraan.
Oleh kerana Najib telah membuat penjelasan, maka tuduhan-tuduhan itu tidak boleh diulangi. Apatah lagi jika dibuat di luar Parlimen, sama ada dalam blog atau di pentas ceramah. Najib perlu mengambil tindakan saman malu terhadap mereka yang mengulangi tuduhan terhadapnya. Jika tidak, umum akan terus beranggapan bahawa tuduhan-tuduhan itu berasas.
Percayalah bahawa pembangkang tidak akan menerima jawapan dan penafian Najib kerana mereka akan menanggung kerugian besar dari segi politik kerana membuat tuduhan palsu atau memfitnah.
Perkara kedua yang lebih menarik ialah pendedahan Ahli Parlimen Kota Belud, Datuk Abdul Rahman Dahlan bahawa beliau menerima tawaran wang yang sangat besar supaya berpaling tadah dan melompat ke kem pembangkang.
Katanya, nilai yang ditawarkan membolehkan ``hidup senang-lenang tiga generasi." Ini membuatkan kita mencongak angka dalam ringgit Malaysia. RM3 juta atau lebih lagi? Katakan RM3 juta. Jika Pakatan Rakyat perlukan sekurang-kurangnya 30 orang Ahli Parlimen BN untuk membentuk kerajaan, bermakna pihak yang membuat tawaran perlu menyediakan kira-kira RM90 juta (RM3 juta x 30).
Jumlah tersebut adalah sangat besar. Dari mana wang itu diperoleh? Adakah daripada sumber kewangan dalam negeri atau daripada luar negara? Jika daripada luar negara, bermakna pihak yang membuat tawaran sudah `dibeli' oleh kuasa luar. Bagaimana kerajaan yang mahu dibentuk itu dapat berfungsi secara bebas dan berdaulat sedangkan ia berada dalam kocek kuasa luar? Ini satu kerja sabotaj yang boleh mengancam kestabilan dan keselamatan negara kita.
Siapakah petualang di belakang kerja jahanam yang boleh menggadai negara ini? Tanpa menyebut nama, semua orang boleh membuat andaian.
Jika benar bagai dikata, apa yang berlaku adalah juga satu kes rasuah paling serius yang tidak boleh dimaafkan. Badan Pencegah Rasuah mestilah menyiasat dan mengambil tindakan. Menurut Abdul Rahman ketika membuat pendedahan kepada wartawan di lobi Parlimen, beliau kenal siapa yang membuat tawaran. - malaysiaaktif.com
Thursday, May 8, 2008
Peringatan Soi Lek kepada pejuang Ketuanan Melayu
MalaysiaAktif
7 Mei 2008
PARA pejuang Ketuanan Melayu, khususnya mereka yang telah bersidang di Johor Bahru, anda perlu mendengar apa pendapat Dr. Chua Soi Lek tentang Ketuanan Melayu.
Takdirnya anda tidak mengenali siapa Dr. Chua, beliau adalah mantan Menteri Kesihatan dan Naib Presiden MCA yang meletakkan jawatan kerana skandal video seks tidak lama dulu.
Chua yang khabarnya akan bertanding jawatan Presiden MCA dalam pemilihan parti itu akan datang, turut membuka blog
(http://drchua9.blogspot.com/2008/05/malay-supremacy-should-it-continue.html). Tulisan pertamanya pada 6 Mei 2008 berjudul The Malay Supremacy: Should It Continue? (Ketuanan Melayu: Patutkah diteruskan?)
Jika anda kurang memahami bahasa Inggeris, berikut adalah terjemahan tulisan Chua:
Kira-kira 200 NGO Melayu bertemu baru-baru ini bertujuan membincangkan status orang Melayu selepas pilihan raya. Daripada apa yang saya baca dalam Utusan Malaysia, saya cukup meluat dan kecewa kerana ternyata ramai ahli akademik yang terlibat dalam kongres itu hanya tinggal di menara gading, langsung terpisah daripada rakyat Malaysia.
Barangkali mereka terlalu lama berada di universiti dan mereka di sana bukan kerana kecemerlangan akademik mereka, tetapi kerana program tindakan afirmatif. Sebab itu keupayaan intelek mereka sangat cetek sehingga hanya mampu membuat syor-syor otak arnab sahaja. Ini sangat ketara kerana tahap mereka telah menurun, malangnya mereka memainkan peranan besar di kongres itu, membentangkan kertas kerja dan membimbing NGO-NGO Melayu itu.
Hari ini kita bercakap tentang globalisasi, daya saing, kesamarataan, keadilan, demokrasi dan terdapat di kalangan kita orang-orang yang merasai mereka patuh lebih istimewa daripada orang lain atas dasar keturunan, dan lantarannya ada sebilangan bumiputra yang berasa atau menuntut bahawa mereka lebih berhak atas dasar keturunan.
Menambah buruk keadaan, hal ini turut disokong oleh agensi-agensi kerajaan dan ini menyebabkan pertikaian dan ketidakpuasan di kalangan bukan Melayu terhadap orang Melayu.
Atas sebab ini saya sentiasa berpendirian bahawa keturunan dan agama akan terus mewarnai lanskap politik kita. Jika orang Melayu masih mahu berpegang kepada Ketuanan Melayu dan mereka lebih berkedudukan tinggi (supreme) di Negara ini, maka janganlah mereka risau dengan kemajuan bukan Melayu kerana mereka sentiasa menganggap diri mereka berkedudukan tinggi. Masalah timbul kerana disebabkan mahu mengekalkan kedudukan, mereka tidak mahu bukan Melayu maju. Mereka mahu makan dan simpan kek untuk mereka sahaja.
Perdana Menteri berkata beliau bukan pemimpin orang Melayu sahaja tapi pemimpin semua rakyat Malaysia. Jadi, kita harap beliau akan menunaikan apa yang dicakap dan tidak akan bergoyang pendiriannya oleh suara-suara 200 NGO Melayu yang penuh emosi dan bersifat perkauman di Johor Bahru hujung minggu lalu.
Sebahagian orang Melayu mestilah menerima realiti bahawa politik di Malaysia sekarang adalah berbeza daripada 51 tahun dulu ketika kita baru mencapai kemerdekaan. Jika orang-orang Melayu ini beranggapan kita masih seperti dulu, justeru hancurlah kita sebagai sebuah negara. Ternyata kita telah berubah dan akan terus berubah untuk menghadapi zaman yang turut berubah. Hanya orang-orang Melayu ini yang belum berubah, tidak mahu berubah atau tidak tahu untuk berubah sehingga mengakibatkan pertumbuhan Malaysia lembap dalam tempoh 15 tahun kebelakangan, sedangkan lain-lain negara dunia terus maju, tapi kita masih dibebani masalah perkauman dan agama dan siapakah yang berkedudukan lebih tinggi di bumi yang dimiliki semua kaum tanpa mengira keturunan dan agama.
Goblok: Fikir-fikirkan la...
7 Mei 2008
PARA pejuang Ketuanan Melayu, khususnya mereka yang telah bersidang di Johor Bahru, anda perlu mendengar apa pendapat Dr. Chua Soi Lek tentang Ketuanan Melayu.
Takdirnya anda tidak mengenali siapa Dr. Chua, beliau adalah mantan Menteri Kesihatan dan Naib Presiden MCA yang meletakkan jawatan kerana skandal video seks tidak lama dulu.
Chua yang khabarnya akan bertanding jawatan Presiden MCA dalam pemilihan parti itu akan datang, turut membuka blog
(http://drchua9.blogspot.com/2008/05/malay-supremacy-should-it-continue.html). Tulisan pertamanya pada 6 Mei 2008 berjudul The Malay Supremacy: Should It Continue? (Ketuanan Melayu: Patutkah diteruskan?)
Jika anda kurang memahami bahasa Inggeris, berikut adalah terjemahan tulisan Chua:
Kira-kira 200 NGO Melayu bertemu baru-baru ini bertujuan membincangkan status orang Melayu selepas pilihan raya. Daripada apa yang saya baca dalam Utusan Malaysia, saya cukup meluat dan kecewa kerana ternyata ramai ahli akademik yang terlibat dalam kongres itu hanya tinggal di menara gading, langsung terpisah daripada rakyat Malaysia.
Barangkali mereka terlalu lama berada di universiti dan mereka di sana bukan kerana kecemerlangan akademik mereka, tetapi kerana program tindakan afirmatif. Sebab itu keupayaan intelek mereka sangat cetek sehingga hanya mampu membuat syor-syor otak arnab sahaja. Ini sangat ketara kerana tahap mereka telah menurun, malangnya mereka memainkan peranan besar di kongres itu, membentangkan kertas kerja dan membimbing NGO-NGO Melayu itu.
Hari ini kita bercakap tentang globalisasi, daya saing, kesamarataan, keadilan, demokrasi dan terdapat di kalangan kita orang-orang yang merasai mereka patuh lebih istimewa daripada orang lain atas dasar keturunan, dan lantarannya ada sebilangan bumiputra yang berasa atau menuntut bahawa mereka lebih berhak atas dasar keturunan.
Menambah buruk keadaan, hal ini turut disokong oleh agensi-agensi kerajaan dan ini menyebabkan pertikaian dan ketidakpuasan di kalangan bukan Melayu terhadap orang Melayu.
Atas sebab ini saya sentiasa berpendirian bahawa keturunan dan agama akan terus mewarnai lanskap politik kita. Jika orang Melayu masih mahu berpegang kepada Ketuanan Melayu dan mereka lebih berkedudukan tinggi (supreme) di Negara ini, maka janganlah mereka risau dengan kemajuan bukan Melayu kerana mereka sentiasa menganggap diri mereka berkedudukan tinggi. Masalah timbul kerana disebabkan mahu mengekalkan kedudukan, mereka tidak mahu bukan Melayu maju. Mereka mahu makan dan simpan kek untuk mereka sahaja.
Perdana Menteri berkata beliau bukan pemimpin orang Melayu sahaja tapi pemimpin semua rakyat Malaysia. Jadi, kita harap beliau akan menunaikan apa yang dicakap dan tidak akan bergoyang pendiriannya oleh suara-suara 200 NGO Melayu yang penuh emosi dan bersifat perkauman di Johor Bahru hujung minggu lalu.
Sebahagian orang Melayu mestilah menerima realiti bahawa politik di Malaysia sekarang adalah berbeza daripada 51 tahun dulu ketika kita baru mencapai kemerdekaan. Jika orang-orang Melayu ini beranggapan kita masih seperti dulu, justeru hancurlah kita sebagai sebuah negara. Ternyata kita telah berubah dan akan terus berubah untuk menghadapi zaman yang turut berubah. Hanya orang-orang Melayu ini yang belum berubah, tidak mahu berubah atau tidak tahu untuk berubah sehingga mengakibatkan pertumbuhan Malaysia lembap dalam tempoh 15 tahun kebelakangan, sedangkan lain-lain negara dunia terus maju, tapi kita masih dibebani masalah perkauman dan agama dan siapakah yang berkedudukan lebih tinggi di bumi yang dimiliki semua kaum tanpa mengira keturunan dan agama.
Goblok: Fikir-fikirkan la...
Tuesday, May 6, 2008
Taatilah kerajaan Pakatan Rakyat!
Maulana Arrif
6 Mei 2008
RAMAI orang menyangka isu pertukaran 24 jam Pengarah Jabatan Agama Islam Perak (JAIP), Datuk Jamry Sury selesai apabila Sultan Perak menitahkan Menteri Besar, Datuk Seri Mohammad Nizar Jamaluddin menarik balik arahan berkenaan. Apatah lagi MB kerajaan Pakatan Rakyat itu turut menyatakan beliau akan memohon maaf kepada baginda.
Kebanyakan orang Melayu berpendapat Mohammad Nizar tersilap langkah kerana membuat perhitungan yang berbau politik. Dikatakan bahawa beliau mahu menukar jawatankuasa masjid di seluruh Perak. Jamry enggan melaksanakan arahan MB daripada parti Pas itu kerana urusan pentadbiran masjid adalah bidang kuasa Majlis Agama Islam dan Adat Melayu Perak (MAIAMP) dengan perkenan Sultan selaku Ketua Agama Islam Perak, bukan urusan kerajaan negeri.
Apabila Mohamad Nizar memohon maaf, itu tandanya beliau mengakui telah melakukan kesilapan. Kesilapan beliau mudah untuk dimaafkan kerana beliau masih baru menjadi ketua eksekutif negeri dan pastinya ada perkara yang belum difahami. Jamry tidak silap dan memang tidak patut ditukar sama ada dengan notis 24 jam atau sebulan.
Maka orang Melayu tidak boleh memaafkan apabila Pengerusi DAP, Karpal Singh berkata bahawa Sultan Perak tidak berhak campur tangan dalam hal ini kerana kerajaan Pakatan Rakyat berhak menukarkan mana-mana pegawai kerajaan (sila lihat laporan NST http://www.nst.com.my/Current_News/NST/Sunday/National/2230997/Article/index_html).
Dalam masa yang sama Exco Kerajaan Negeri Perak (DAP), Datuk Ngeh Koo Ham dilaporkan dalam berita tersebut sebagai berkata:
``Saya menyeru mereka (kakitangan kerajaan) supaya menghormati keputusan rakyat yang memilih kami (Pakatan Rakyat) membentuk kerajaan. Semua kakitangan kerajaan yang enggan bekerjasama patut meletakkan jawatan supaya dasar kerajaan begeri boleh dilaksanakan dengan berkesan."
Jelas bahawa Karpal dan Ngeh bercakap atas sentimen politik DAP. Oleh kerana isu ini melibatkan MB dari parti Pas dan isu mengenai urusan agama Islam, komen seumpama sepatutnya datang daripada pemimpin-pemimpin tinggi Pas seperti Datuk Seri Hadi Awang dan Datuk Nik Abdul Aziz.
Apa fasal Karpal pula yang menyibuk? Selain menunjukkan bahawa Karpal memang celupar mulut, ia juga menggambarkan sikap DAP yang tidak menghormati Sultan. Karpal juga tidak menghormati MB daripada Pas yang telah mengakui tersilap. dan Karpal juga memang sentiasa mencari peluang untuk membelasah Pas, walaupun kedua-dua parti itu sekarang berada dalam bot yang sama.
Janganlah buat-buat lupa bahawa Karpal pernah berkata ``langkah mayat saya dulu jika Pas mahu melaksanakan pemerintahan Islam."
Wahai para penyokong Pas dan para pengundi Melayu di Perak amnya, masihkah anda semua tidak kenal siapa DAP dan para pemimpin DAP? Bukankah Karpal tidak habis-habis menghentam Pas dan ideologi ulama Pas. Apakah anda semua mahu membiarkan mereka tidak menghormati Sultan pula sekarang?
Dan wahai semua kakitangan kerajaan di Perak, ingatlah bahawa anda semua mesti menghormati kerajaan negeri yang diketuai MB daripada Pas tetapi dikuasai oleh DAP. Jika tidak silalah letak jawatan kerana anda telah diberi amaran oleh Datuk Ngeh. Anda semua kakitangan kerajaan dan orang Melayu di Perak kena patuh dan taat kepada kerajaan baru Pakatan Rakyat kerana anda telah memilih mereka dalam pilihan raya lalu. - malaysiaaktif.com
Goblok : Harap pengajaran kot bagi mereka yang mengundi Pakatan Rakyat ni... tak tau laa apa lagi ;-)
6 Mei 2008
RAMAI orang menyangka isu pertukaran 24 jam Pengarah Jabatan Agama Islam Perak (JAIP), Datuk Jamry Sury selesai apabila Sultan Perak menitahkan Menteri Besar, Datuk Seri Mohammad Nizar Jamaluddin menarik balik arahan berkenaan. Apatah lagi MB kerajaan Pakatan Rakyat itu turut menyatakan beliau akan memohon maaf kepada baginda.
Kebanyakan orang Melayu berpendapat Mohammad Nizar tersilap langkah kerana membuat perhitungan yang berbau politik. Dikatakan bahawa beliau mahu menukar jawatankuasa masjid di seluruh Perak. Jamry enggan melaksanakan arahan MB daripada parti Pas itu kerana urusan pentadbiran masjid adalah bidang kuasa Majlis Agama Islam dan Adat Melayu Perak (MAIAMP) dengan perkenan Sultan selaku Ketua Agama Islam Perak, bukan urusan kerajaan negeri.
Apabila Mohamad Nizar memohon maaf, itu tandanya beliau mengakui telah melakukan kesilapan. Kesilapan beliau mudah untuk dimaafkan kerana beliau masih baru menjadi ketua eksekutif negeri dan pastinya ada perkara yang belum difahami. Jamry tidak silap dan memang tidak patut ditukar sama ada dengan notis 24 jam atau sebulan.
Maka orang Melayu tidak boleh memaafkan apabila Pengerusi DAP, Karpal Singh berkata bahawa Sultan Perak tidak berhak campur tangan dalam hal ini kerana kerajaan Pakatan Rakyat berhak menukarkan mana-mana pegawai kerajaan (sila lihat laporan NST http://www.nst.com.my/Current_News/NST/Sunday/National/2230997/Article/index_html).
Dalam masa yang sama Exco Kerajaan Negeri Perak (DAP), Datuk Ngeh Koo Ham dilaporkan dalam berita tersebut sebagai berkata:
``Saya menyeru mereka (kakitangan kerajaan) supaya menghormati keputusan rakyat yang memilih kami (Pakatan Rakyat) membentuk kerajaan. Semua kakitangan kerajaan yang enggan bekerjasama patut meletakkan jawatan supaya dasar kerajaan begeri boleh dilaksanakan dengan berkesan."
Jelas bahawa Karpal dan Ngeh bercakap atas sentimen politik DAP. Oleh kerana isu ini melibatkan MB dari parti Pas dan isu mengenai urusan agama Islam, komen seumpama sepatutnya datang daripada pemimpin-pemimpin tinggi Pas seperti Datuk Seri Hadi Awang dan Datuk Nik Abdul Aziz.
Apa fasal Karpal pula yang menyibuk? Selain menunjukkan bahawa Karpal memang celupar mulut, ia juga menggambarkan sikap DAP yang tidak menghormati Sultan. Karpal juga tidak menghormati MB daripada Pas yang telah mengakui tersilap. dan Karpal juga memang sentiasa mencari peluang untuk membelasah Pas, walaupun kedua-dua parti itu sekarang berada dalam bot yang sama.
Janganlah buat-buat lupa bahawa Karpal pernah berkata ``langkah mayat saya dulu jika Pas mahu melaksanakan pemerintahan Islam."
Wahai para penyokong Pas dan para pengundi Melayu di Perak amnya, masihkah anda semua tidak kenal siapa DAP dan para pemimpin DAP? Bukankah Karpal tidak habis-habis menghentam Pas dan ideologi ulama Pas. Apakah anda semua mahu membiarkan mereka tidak menghormati Sultan pula sekarang?
Dan wahai semua kakitangan kerajaan di Perak, ingatlah bahawa anda semua mesti menghormati kerajaan negeri yang diketuai MB daripada Pas tetapi dikuasai oleh DAP. Jika tidak silalah letak jawatan kerana anda telah diberi amaran oleh Datuk Ngeh. Anda semua kakitangan kerajaan dan orang Melayu di Perak kena patuh dan taat kepada kerajaan baru Pakatan Rakyat kerana anda telah memilih mereka dalam pilihan raya lalu. - malaysiaaktif.com
Goblok : Harap pengajaran kot bagi mereka yang mengundi Pakatan Rakyat ni... tak tau laa apa lagi ;-)
Monday, May 5, 2008
Why are we subsidising the towkays?
Why are we subsidising the towkays?
Wages below market rate = people subsidising towkays's profits
Don't you just hate it when people treat you like an idiot? It makes my blood boil.
I was just watching television on Saturday night and I heard the PM telling the country that minimum wage causes inflation. He said if the country agrees to minimum wage, price of goods would go up and it would all be our fault.
Well we don't have minimum wage and prices are going up, everything from roti canai to full cream milk now costs more than ever. Things like baby formula has gone up as much as RM5 per tin, the price of fish has gone up by at least 10 per cent and I cannot seem to find my usual brand of rice and that probably means the price is about to go up too.
We have no minimum wage yet things still cost more, so whose fault is it that prices are going up? Oh suddenly now its the global economy's fault? I thought just now the Government said prices would only go up if we have minimum wage?
If you want to read my earlier piece on wny minimum wage is good for the economy, click HERE
Inflation is nobody's fault, it is the result of an economy that is running at full tilt, if you see excessive inflation then there is something wrong in the flow of money, it is an indication that someone somewhere is making too much money.
I am not a complete idiot when it comes to economics so I agree that when wages go up, it will put some pressure on the price of goods but if the price of goods are going up at a rate faster than wages, why is there no upward pressure on wages?
The Government argues that it can no longer afford to subsidise some things because subsidies are expensive.
Well then why are they asking the people to subsidise wages? When wages are below market price, someone is subsidising it. Who do you think is subsidising wages if not us the workers? When we work for less than market rate we are giving the towkays our time for less than its worth. We are subsidising the profits of these corporations.
I say we are subsidising because they are certainly selling their products at market prices but we are expected to sell our effort for less.
If the Government feels that subsidies is not the way forward, then they should lift it but it also means that they have to stop asking us, the people who vote them into power, to continue to subsidise the towkays.
Let wages rise according to market rate and by market rate I mean global market rate. after all we live in a global world and our exporters rake global profits so why should we suffer third world wages.
Minimum wage is exactly just that, minimum wage there is really no argument against it, unless you believe that people should not get fair remuneration.
Our problem now is that the cost of living is rising faster than wages and no one seems to care about it.
The Government cares that highway operators must get minimum profit guaranteee, they want to make sure that privatised sewer operators are not losing money, they do their best to make sure that YTL doesn't lose sleep over ERL operating costs, God forbid if Air Asia has to pay too much for landing rights and ground handling fee so they spent the pople's money to built a low cost terminal.
Well I have six small children and I am having trouble making ends meet and I want to know if the Government is concerned about me.
Before anybody say anything I want to say that I think trickle-down economics is bunkum and Reaganomics is nothing but economic fantasy.
I want the Government to start caring less about big business and start caring more about the little people. -Shamsul Yunus (www.marahku.blogspot.com)
Goblok: Setuju..
Wages below market rate = people subsidising towkays's profits
Don't you just hate it when people treat you like an idiot? It makes my blood boil.
I was just watching television on Saturday night and I heard the PM telling the country that minimum wage causes inflation. He said if the country agrees to minimum wage, price of goods would go up and it would all be our fault.
Well we don't have minimum wage and prices are going up, everything from roti canai to full cream milk now costs more than ever. Things like baby formula has gone up as much as RM5 per tin, the price of fish has gone up by at least 10 per cent and I cannot seem to find my usual brand of rice and that probably means the price is about to go up too.
We have no minimum wage yet things still cost more, so whose fault is it that prices are going up? Oh suddenly now its the global economy's fault? I thought just now the Government said prices would only go up if we have minimum wage?
If you want to read my earlier piece on wny minimum wage is good for the economy, click HERE
Inflation is nobody's fault, it is the result of an economy that is running at full tilt, if you see excessive inflation then there is something wrong in the flow of money, it is an indication that someone somewhere is making too much money.
I am not a complete idiot when it comes to economics so I agree that when wages go up, it will put some pressure on the price of goods but if the price of goods are going up at a rate faster than wages, why is there no upward pressure on wages?
The Government argues that it can no longer afford to subsidise some things because subsidies are expensive.
Well then why are they asking the people to subsidise wages? When wages are below market price, someone is subsidising it. Who do you think is subsidising wages if not us the workers? When we work for less than market rate we are giving the towkays our time for less than its worth. We are subsidising the profits of these corporations.
I say we are subsidising because they are certainly selling their products at market prices but we are expected to sell our effort for less.
If the Government feels that subsidies is not the way forward, then they should lift it but it also means that they have to stop asking us, the people who vote them into power, to continue to subsidise the towkays.
Let wages rise according to market rate and by market rate I mean global market rate. after all we live in a global world and our exporters rake global profits so why should we suffer third world wages.
Minimum wage is exactly just that, minimum wage there is really no argument against it, unless you believe that people should not get fair remuneration.
Our problem now is that the cost of living is rising faster than wages and no one seems to care about it.
The Government cares that highway operators must get minimum profit guaranteee, they want to make sure that privatised sewer operators are not losing money, they do their best to make sure that YTL doesn't lose sleep over ERL operating costs, God forbid if Air Asia has to pay too much for landing rights and ground handling fee so they spent the pople's money to built a low cost terminal.
Well I have six small children and I am having trouble making ends meet and I want to know if the Government is concerned about me.
Before anybody say anything I want to say that I think trickle-down economics is bunkum and Reaganomics is nothing but economic fantasy.
I want the Government to start caring less about big business and start caring more about the little people. -Shamsul Yunus (www.marahku.blogspot.com)
Goblok: Setuju..
Subscribe to:
Posts (Atom)